Resident Evil (PSone, Review)

Το Resident Evil 1 κυκλοφόρησε το 1996 για το PSone της Sony και αργότερα κυκλοφόρησε και στο Sega Saturn με υποδεέστερα γραφικά.

Ήταν ένα παιχνίδι τρόμου που σίγουρα εκείνη την εποχή δεν είχαμε συνηθίσει. Αυτό που ένιωσα τότε με το Resident Evil, δεν το έχω νιώσει με κανένα άλλο παιχνίδι. Η κλειστοφοβία που δημιουργούσε, δεν σε άφηνε να βγεις στα εξωτερικά σημεία του παιχνιδιού, ενώ όταν άκουγες την μουσική του δωματίου, όπου έκανες save, σε ανακούφιζε, αφού για λίγο ξέφευγες από τα τέρατα που σε κυνηγούσαν συνεχώς.

Ξεκινάς με ένα καταπληκτικό (για την εποχή του) FMV, το οποίο σε βάζει στην ιστορία άμεσα, αφού στην ουσία ξεκινάς να παίζεις το παιχνίδι από εκεί που σταματά το video, δηλαδή μέσα σε ένα παλιό αρχοντικό.

Χειρίζεσαι λοιπόν ένα μέλος της ομάδας S.T.A.R.S. (Special Tactics And Rescue Service), η οποία ομάδα μετά το κυνηγητό των "περίεργων" σκύλων, τρέχουν να κρυφτούν σε ένα αρχοντικό. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι (εκτός από το να μείνεις ζωντανός) να λύσεις το μυστήριο του αρχοντικού.

Η εισαγωγή του παιχνιδιού

Τα γραφικά του για την εποχή τους ήταν πολύ καλά. Ο χειρισμός του γίνονταν με το D-Pad, το οποίο θυμάμαι μαθημένος από το Snes, προσπαθούσα να ξεκινήσω τον χαρακτήρα πατώντας δεξιά τον σταυρό, μέχρι να μάθω ότι ο χαρακτήρας κινείται πλέων...3D και προχωρά με πατημένο επάνω τον σταυρό.

Ξεκινάς ήρεμα και χαλαρά, μέχρι να βρεις το πρώτο σου ζόμπι, όπου και αρχίζει η δράση.

Το πρώτο σου ζόμπι

Τέτοια γραφικά, ηχητικά εφέ και μουσική δεν είχαμε ξαναδεί. Γενικά το παιχνίδι ήταν (και είναι) μοναδικό, αφού (για εμένα) η Capcom δεν κατάφερε να φτιάξει ισάξιο του, για καλύτερο του δεν λέω.

Οι γρίφοι του ήταν πολύ καλοί επίσης, του στυλ πάρε αυτό, συνδίασε το με αυτό και πήγαινε το εκεί, ενώ επίσης όσο περνούσε ο χρόνος, αυξανόταν και η δυσκολία και αυτό γινόταν με την μορφή νέων τεράτων. Το τεράστιο φίδι και η γιγαντιαία αράχνη ήταν από τα καλύτερα. Αν εξαιρέσεις τις πόρτες και τα σκαλοπάτια που έκανε κάμποσο για να τα δείξει, λόγω του ότι έπρεπε να φορτώσει το CD, το παιχνίδι δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο ψεγάδι.

Το RE είχε κυκλοφορήσει και σε Director's Cut, το οποίο υποστήριζε και το νεότερο χειριστήριο της Sony, αν θυμάμαι καλά, αλλά και remake για το GC της Nintendo, με καλύτερα γραφικά και φυσικά αλλαγμένα τα σημεία των γρίφων.

Το αυθεντικό παιχνίδι μπορεί να βρεθεί σε μορφή rom και να τρέξει σε σπασμένο PS3 αλλά και σε Η/Υ.

Όλο το παιχνίδι σε μορφή Longplay με τον Chris σαν επιλεγμένο χαρακτήρα